اصطلاحات ارتودنسی مهم که باید بدانید

15 مورد از اصطلاحات ارتودنسی که در طول درمان خواهید شنید!

غالبا برای بسیاری از افراد، بحث کردن در مورد گزینه‌های درمانی ارتودنسی کمی سخت است و دلیل آن آشنا نبودن با اصطلاحات ارتودنسی است. هنگامی که متخصص ارتودنسی از شیوه‌های درمان برای شما می‌گوید، از طیف وسیعی از اصطلاحات استفاده می‌کند که اگر شما با آنها آشنا نباشید ممکن است برایتان گیج‌کننده باشد. درک معنای هر یک از اصطلاحات تخصصی ارتودنسی می‌تواند به شما کمک کند تا بتوانید سؤالاتی را برای متخصص ارتودنسی خود به عنوان والدین یا بیمار آماده کنید و همچنین در اولین ویزیت احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

با در نظر گرفتن این موضوع، ما لیستی از 15 اصطلاح رایج ارتودنسی را که باید قبل از شروع درمان خود یا فرزندتان بدانید، گردآوری کرده‌ایم. با ما در ادامه مطلب همراه باشید.

پاورچین

پاورچین‌ها زنجیره‌هایی از الاستیک متصل به هم هستند. آن‌ها به براکت‌ ارتودنسی متصل می‌شوند تا نیروی بیشتری به براکت‌ها و سیم ارتودنسی اعمال کنند. استفاده از پاورچین، می‌تواند زمان درمان را کاهش دهد. همچنین آن‌ها در بستن شکاف‌ها پس از کشیدن دندان موثر هستند و برای اصلاح دندان‌های نامرتب و کج استفاده می‌شوند.

سیم ارتودنسی (آرچ وایر)

این مورد یکی از رایج‌ترین اصطلاحات ارتودنسی است که بیشتر کار را انجام می‌دهد. این سیم است که براکت‌ها و باندها را به هم متصل می‌کند و باعث اعمال فشار روی دندان‌ها می‌شود و آن‌ها را تراز می‌کند. برخی از سیم‌های قوسی برای تراز کردن دندان‌ها انعطاف‌پذیر هستند، در حالی که برخی دیگر برای شکل‌دادن به دندان‌ها سفت‌تر هستند.

باندینگ غیرمستقیم

باندینگ غیرمستقیم سریعترین راه برای نصب براکت است. به این صورت که، یک قالب از دندان‌های بیمار گرفته می‌شود و براکت‌ها روی یک مدل گچی قرار می‌گیرند، سپس مدل را برداشته و به یکباره به دهان بیمار منتقل می‌کنند. مزیت این روش این است که بیمار درد کمتری را تحمل می‌کند و زمان کمتری لازم است که روی صندلی بنشیند و دهانش را باز نگه‌دارد.

“اما در نظر داشته باشید که با این روش ممکن است طول درمان افزایش یابد و دفعات بیشتری برای مراجعه به متخصص لازم شود.”

گسترش‌دهنده کام

یکی دیگر از اصطلاحات ارتودنسی که ممکن است به گوشتان بخورد، گشترش‌دهنده کام است. گسترش‌دهنده‌های کام بیشتر در کودکان در حال رشدی که فک بالای باریک و دندان‌های شلوغ استفاده می‌شود. با افزایش دور کام، محیط قوس افزایش می‌یابد و فضای بیشتری برای دندان‌ها فراهم می‌شود؛ در نتیجه می‌توان عرض لبخند را افزایش داد. این مورد از ابزارهای ارتودنسی به صورت سفارشی ساخته می‌شوند و در سقف دهان، نزدیک دندان‌های عقبی نصب می‌شوند.

الاستیک

در حین اینکه بریس‌ها در حرکت دندان‌ها کارآمد هستند، اما گاهی اوقات برای بستن فضاها یا رفع مشکلات بایت نیاز به یک نیروی کمکی دارند. نوارهای الاستیک کش‌هایی هستند که به براکت‌های بریس‌ها متصل می‌شوند. آن‌ها از یک فک به فک دیگر یا بین دندان‌های جلو و عقب در همان فک متصل می‌شوند. کاربرد این ابزار در حرکت دادن تکی یا گروهی از دندان‌ها و اعمال فشار به آن‌ها در جهتی خاص کاربرد دارد.

پیشنهاد مطالعه: ارتودنسی چیست؟

دستگاه ارتودنسی ثابت

از دیگر اصطلاحات ارتودنسی که بسیار هم رایج است، می‌توان دستگاه ارتودنسی ثابت را نام برد. دستگاه ثابت را می‌توان به تمام وسایلی که در دهان تا پایان دوره درمان قرار دارند، مانند نوارها و براکت‌هایی که با چسب دندانی به دندان‌ها متصل شده و با سیم نازکی متصل می‌شوند، در نظر گرفت. دستگاه‌های ثابت بسته به میزان پیچیدگی درمان موردنیاز به طور متوسط ​​بین 18 ماه تا دو سال در دهان باقی می‌مانند.

دستگاه ارتودنسی متحرک

 برخلاف دستگاه‌های ارتودنسی ثابت، این نوع دستگاه‌ها در طول درمان قابل‌جابه‌جایی بوده و بیمار در هنگام غذا خوردن یا ورزش کردن می‌تواند آن‌ها را خارج کند. به این دستگاه‌های ارتودنسی متحرک الاینر شفاف گفته می‌شود که به دلیل نامرئی بودن دوره درمان بسیار راحت‌تری را برای بیمار رقم می‌زنند.

نگهدارنده‌ها

یکی دیگر از اصطلاحات ارتودنسی، نگهدارنده است. در بیشتر موارد، بریس‌ها حداقل 18 ماه روی دندان‌ها می‌مانند تا دندان‌ها را به موقعیت مطلوب حرکت دهند، اما کافی نیستند. نگهدارنده‌ها برای ادامه کار بریس‌ها و برای جلوگیری از بازگشت دندان‌ها به موقعیت اولیه، ضروری هستند. مهم نیست که بیمار چه مدت از بریس استفاده کرده است یا چه نوع درمانی برایش انجام شده است؛ دندان‌ها به طور طبیعی تمایل دارند به موقعیت قبلی خود بازگردند.

نگهدارنده‌های ثابت

بسیاری از متخصصان ارتودنسی یک نگهدارنده ثابت را بلافاصله بعد از برداشتن بریس‌ها توصیه می‌کنند. فک پایین معمولا شما بیشتر در معرض خطر خارج شدن از تراز است، بنابراین یک سیم نازک در پشت دندان‌ها قرار می‌گیرد که دیده نمی‌شود. نگهدارنده‌های ثابت به طور معمول روی دندان‌های بالایی استفاده نمی‌شوند زیرا نگهدارنده می‌تواند به راحتی با جویدن آسیب ببیند.

“از این ابزار در فک بالا برای تعداد کمی از بیمارانی که در ابتدا با دندان‌های بالایی به شدت نامنظم مراجعه کرده‌اند استفاده می‌شود.”

نگهدارنده های متحرک

همانطور که گفتیم، هنگامی که بریس‌ها برداشته می‌شوند، خطرناک‌ترین زمان برای بازگشت دندان‌ها به موقعیت اولیه است. استفاده از یک نگهدارنده متحرک برای چند ماه به طور تمام وقت (به جز هنگام غذا خوردن و مسواک زدن)، دندان ها را در محل صحیح نگه‌می‌دارد. پس از مدتی، بیماران می‌توانند از نگهدارنده‌ها در طول روز استفاده نکنند و فقط شب آن‌ها را قرار دهند. در کودکان معمولا توصیه می‌شود تا زمانی که رشد متوقف نشده است از آن‌ها استفاده کنند. در نهایت، میزان استفاده از نگهدارنده بر اساس شرایط فردی بیمار کاهش می‌یابد. اما بسیاری از بیماران نگهدارنده‌های خود را به طور متناوب برای تمام عمر استفاده می‌کنند تا هرگونه حرکت دندان را به حداقل برسانند.

 فضاساز یا سپراتور

یک مورد پرکاربرد دیگر از اصطلاحات ارتودنسی، فضاساز یا سپراتور است. یک هفته قبل از نصب بریس‌ها، متخصص ارتودنسی فرآیند درمان را با نصب سپراتور آغاز می‌کند. نوارهای الاستیک کوچکی بین دندان‌های عقب قرار می‌گیرند تا کمی از هم جدا شوند. این فضای اضافی بین دندان‌ها به متخصص ارتودنسی اجازه می‌دهد تا بدون درد باندهای فلزی نازک را قرار دهد.  

موم(وکس) ارتودنسی

موم یا وکس ارتودنسی برای پوشاندن براکت‌هایی که باعث ایجاد زخم و التهاب داخل دهان می‌شوند، استفاده می‌شود. مقدار کمی موم روی براکت قرار می‌گیرد تا از ایجاد زخم جلوگیری کند. هنگامی که بیمار غذا می‌خورد یا مسواک می‌زند، موم جدا می‌شود و ممکن است نیاز به تجدید آن باشد.

“در صورت بلع، موم بی‌ضرر است.”

الاینر

الاینرها جایگزینی برای بریس‌های متشکل از براکت و سیم هستند که با حرکات دقیق دندان‌ها را تراز می‌کنند. این پلاک‌ها قابل‌جابجایی هستند و برخلاف براکت‌ها و سیم‌های بریس‌های سنتی هر زمان که بخواهید می‌توانید آن را بردارید اما غالبا متخصصان توصیه می‌کنند که به مدت 22 ساعت در روز بهتر است استفاده شوند تا درمان طبق برنامه پیش رود.

ارتودنسی ثابت

این اصطلاح، یکی از روش‌های درمانی ارتودنسی است که در آن تمام دستگاه‌های مورداستفاده در طول درمان روی دندان بیمار ثابت می‌مانند. ارتودنسی ثابت انواع مختلفی دارد که شامل ارتودنسی سنتی، ارتودنسی سرامیکی، ارتودنسی لینگوال می‌شوند.

ارتودنسی متحرک

ارتودنسی متحرک یکی دیگر از اصطلاحات ارتودنسی است که ممکن است این روزها زیاد آن را بشنوید. این روش یکی از جدیدترین روش‌های درمانی ارتودنسی است که با استفاده از الاینرهای شفاف انجام می‌شود. الاینرها به دلیل نامرئی و قابل‌جابه‌جایی بودن مزایای زیادی را برای بیمار در طول درمان فراهم می‌کنند. همچنین اگر این مقاله برای شما مفید بود میتوانید برای کسب اطلاعات درباره بیلیچینگ دندان و ارتودنسی شفاف به صفحات مربوطه مراجعه کنید.

جمع‌بندی

به عنوان کلام پایانی باید بگوییم که قطعا این فهرست کاملی از اصطلاحات ارتودنسی نیست، اما رایج‌ترین اصطلاحاتی است که معمولا در طول درمان خواهید شنید. هدف ما ارائه اطلاعاتی مفید و سودمند به شماست؛ اگر این مطلب برایتان مفید بود و از خواندن آن لذت کافی را بردید، می‌توانید آن را با دوستان و اطرافیان خود به اشتراک بگذارید.

پیام بگذارید

Home
Account
Cart
Search
Explore
بکشید